Współcześnie wyróżnia się wiele technik malarskich. Różnią się one między sobą przede wszystkim rodzajem stosowanych pędzli, rodzajów farb bądź innych materiałów, które wykorzystywane są do nakładania poszczególnych warstw. Różnice również polegają na stosowaniu różnego typu płócien, pokładów, a także kresek wykonywanych przez danego artystę, sposób umieszczania danej tematyki, jej prezentowania, a także styl wykonywania danej techniki malarskiej, co również zmienia się w większości przypadków zgodnie ze zmianą jednej epoki malarskiej na drugą. Wyróżnia się wiele technik malarskich, jak chociażby: akwarelę, asamblaż, collage, gwasz, graffiti, al. Secco, polichromię, fresk, enkaustykę, witraż, sgraffito, malarstwo akrylowe, kredkami, olejne, na szkle, temperowe bądź prymitywne naścienne i wiele innych. Wszystkie one posiadają wprost niesamowity charakter, swoisty styl, właściwości i zupełnie inaczej są w stanie przedstawić nawet ten sam obraz, dzięki czemu dają prawdziwą różnorodność form, a każdy artysta może znaleźć coś dla siebie.

Collage – Czasami piszę go również jako ‘kolaż’. Jest to swoista technika artystyczna, która przede wszystkim polega na tworzeniu swoistych kompozycji malarskich z różnego typu materiałów, jak gazety, tkaniny, fotografie bądź chociażby przedmioty codziennego użytku i wiele innych. Są one najczęściej naklejane na płótno lub papier i łączone dodatkowo z innymi technikami plastycznymi, ale tymi bardziej tradycyjnymi, jak malarstwo olejne, akrylowe, gwaszem itp. Po raz pierwszy termin collage zostało użyte przez Georges Brague’a, a później przez Picasso w dwudziestym wieku. Jednocześnie należy zaznaczyć, iż technika ta znana była już w starożytnych Chinach. Szeroko stosowana była ona przez futurystów, dadaistów i surrealistów.

Witraż – Jest to niezwykle wyjątkowa technika artystyczna, która polega na wypełnianiu okien bądź rozet specjalnymi kawałkami kolorowego szkła, które wprawiane jest w ołowiane ramki. Stosowana jest przede wszystkim w kościołach. Ramki są swoistym konturem rysunku, a stosowane są do tego przeźroczyste farby. Technika ta znana jest już od średniowiecza, a szczególnie rozwinęła się w okresie gotyku. Później została ona trochę zapomniana, aby ponownie rozwinąć się na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku.

Akwarela jest techniką malarską, a także wielokrotnie skróconą nazwą samych obrazów, które wykonywane są tą właśnie techniką. Polega ona głównie na malowaniu na porowatym papierze rozcieńczonymi w wodzie pigmentami, które są szybką wchłonięte w ów papier. Jednocześnie pigmenty te nie pokrywają całej faktury papieru, ale jest ona cały czas dobrze widoczna. Niezwykle istotna jest tutaj głównie barwa i faktura owego papieru. Gotowe obrazy charakteryzują się delikatną kolorystyką, stosowaniem głównie pastelowych barw. Przede wszystkim w tym stylu wykonywane są pejzaże, portrety itp. Jest to jedna z najtańszych technik malarskich, ale jednocześnie jest ona niezwykle trudna. Praktycznie nie dopuszcza się tutaj poprawek bądź retuszy, bo nie ma takich możliwości ze względu na charakterystykę i właściwości papieru.

Polichromia – Przede wszystkim stosowana jest ta technika przy zdobnictwie ścian, sufitów, sklepień i rzeźb, głównie w dekoracjach wewnętrznych, czasami również zewnętrznych. Wykonywano jest na materiałach kamiennych i tynkach, ale z czasem również na drewnie, szczególnie w budownictwie sakralnym, rzadko świeckim. Wyróżnia się kilka rodzajów polichromii, a mianowicie: architektoniczne, gdzie dominują kolumny, okna, filary, gzymsy i wiele innych; figuralne w formie postaci świętych bądź bohaterów biblijnych; ornamentalne z funkcją przede wszystkim estetyczną.

Fresk – Jest to swoiste malowidło ścienne. Wykonywane jest ono typowo na mokrym tynku. Wyróżnia się stąd kilka rodzajów, a mianowicie al. Fresco bądź buon fresco, chociaż wielokrotnie określa się to bardziej innymi nazwami fresków ze względu na ich znikome różnice. Technik, w których wykonuje się owe freski jest naprawdę bardzo wiele. Najczęściej są one malowane na wielowarstwowym tynku z zaprawami o różnym składzie. Pierwsza warstwa kładziona jest na murze i jest najgrubsza. Druga warstwa jest już gładka i nadaje się do malowania. Tutaj już rozpoczyna się malowanie fresku. Wykonywane jest to przy pomocy specjalnych farb i pędzli. W farbach znajdują się barwniki, które odporne są na działanie wapna. Fresk musi być malowany partiami, aby dobrze pokryć kolejne warstwy tynku i aby wszystko stało się trwałe, jak same ściany i mogło przetrwać kilka wieków.